Minerva's chalet

Hij keek haar even aan en zuchte even. Het was eruit. Maar ja. Hij keek toen naar de raam en zuchte weer. "Euhm ja,ik zei het"zei hij stilletjes.

Minerva keek hem glimlachend aan. 'Ik weet niet wat te zeggen.' zei ze. Daarna keek naar de grond.
'Ik vind het sterk dat je dat kan zeggen.' Ze keek hem weer aan en zag dat hij naar het raam keek.

"Ik kon het niet langer onderdrukken"zei hij tegen haar op een kalme toon. Hij keek haar weer aan en staarde recht in haar ogen.

Minerva keek in zijn ogen en voelde dat ze weer kalm was.
Ze leek even alsof alle aandacht werd getrokken naar zijn goudgele ogen.
Ze zette haar hand naast zich neer en friemelde zachtjes met het deken.

Hij keek haar aan en glimlachte zachtjes. Hij legde zijn handen terug naast zich en raakte daarmee haar been. Hijzelf wist nu ook niet wat doen.

Voorzichtig boog Minerva naar Edward toe. Ze bracht haar lippen naar die van hem en sloot voorzichtig haar ogen.
Ze geloofde zelf niet echt wat ze deed. Ze zette haar hand vooruit.

Haar warme hand raakte zijn ijzige gezicht. En haar lippen raakte de zijne. Hij gaf haar een tedere kus op haar lippen en legde zijn hand op haar wang.

(was even gaan eten;))
Minerva voelde de koude handen van Edward op haar wangen, even ging er een rilling over haar rug.
Het leek alsfo seconden uren werden. Minerva voelde hoe haar hart sneller en sneller ging slaan.

Hij voelde de rilling en kuste noge ven verder. Ze mocht hem alles vragen wat ze wilde nu,hij zou meteen een antwoord geven. Hij hield op met kussen en keek haar aan.

Minerva opende haar ogen en keek hem aan, zwijgzaam.
Intussen was ze helemaal vergeten dat Lot nog beneden zat.

Hij streek met zijn hand langs haar wang en keek haar aan.
Hj wist nu niet echt wat zeggen en of ze op hem was of niet.

Minerva sloot haar ogen en boog even haar hoofd.
Er gingen zo vele gedachten door haar hoofd, ze geraakte er niet wijs uit.
Ze voelde hij zijn hand langs haar wang ging.
Minerva kon geen woord uitbrengen.Ze keek weer op en keek met haar blauwgroene ogen in de zijne.

Hij keek haar aan en voelde zijn hart sneller slaan toen ze in zijn ogen keek.
Hij zelf was nu sprakeloos. Hij keek haar aan en streek met zijn hand over haar arm.

Minerva kon niet wegkijken, ze voelde de hand van Edward over haar arm.
Op slag was ze alles weer vergeten. Het voelde vreemd aan.
Een vreemd gevoel voelde ze in haar buik terwijl ze haar hart voelde.
Ze leek betoverd. Betoverd door enkel zijn ogen.

Hij keek haar aan en gaf haar een kusje op haar wang. Hij keek haar aan met zijn goudgele ogen. Hij kon zijn blik niet afwende. Zijn ogen verdwaalde in de hare.

Minerva wou hem weer kussen op zijn zachte lippen. De stilte heerste in de kamer.
Ze kon zijn ogen niet loslaten. Even knipperde ze.
Ze zette haar arm naast zich, het was alsof ze een hele tijd neit had bewogen.
Waarschijnlijk was dat ook zo.

Edward zelf bleef in haar ogen kijken. Hij leek wel niet te knipperen. Hij streek even door zijn haar en gaf haar dan een kus op haar lippen.

Minerva voelde weer de aanraking van zijn lippen.
Ze voelde een warm gevoel dat door heel haar lichaam gaan.
Ze legde haar hand op zijn wang.

Hij voelde de warme hand op zijn kille huis die stil aan warmer werd bij haar aanraking. Edward hield van haar en ze wist het. Hij zou haar niets aandoen en haar altijd beschermen.

Minerva wou dat dit voor eeuwig zou blijve duren. Ze voelde hoe Edwards huid onder haar hand warmer werd.
Ze had nog nooit zoals nu gevoeld.

Lot had haar pizza allang op en Mikky was ookal weer wakker. Ze had dorst gekregen, maar wist niet waar het drinken stond. Zou ze het gaan vragen?
"Blijf", zei Lot tegen Mikky.
Mikky ging braaf zitten en Lot liep naar boven. Nu ze wist waar Minerva's kamer was liep ze er direct naartoe.
"Minerva?", begon ze terwijl ze de deur open deed. "Waar is het ehh....drin-kennn..."
Oops, dacht Lot. Mischien had ik toch maar beter niet kunnen gaan.
Ze zag Minerva en Edward voor haar ogen zoenen.
"Ik denk dat ik het zelf wel vind", bracht ze moeizaam uit en ze liep de deur uit.

Plots werd de stilte verbroken en hoorde ze de stem van Lot.
Geschrokken trok ze zich terug. Ze draaide haar hoofd en keek Lot even aan.
'HEt drinken staat beneden in de zak op tafel.' zei ze zachtjes, haar stem viel even weg. Ze glimlachte even naar Lot.

Edward streek met zijn hand over haar haar. Hij voelde zich vanbinnen helemaal warm worden.

Minerva keek Edward verontschuldigend aan.
Ze voelde zich verantwoordelijk over Lot en zou ook haar niet zo maar in de steek laten.

"Geef niet"zei hij tegen haar. Hij wreef even in zijn ogen. En keek haar even aan.