Minerva's chalet

Minerva keek rond tussen de bomen. Even keek ze naar het vervallen huisje dat hier stond. Het moest al jaren leeg staan want op de muren groeiden allemaal planten.
Ze duwde haar met haar schouder tegen de deur, maar die opende niet.
Ze ging een par meter achteruit en nam een aanloop? met veel moeite ging de deur open.
Binnen was het huis nog wel in een goede staat. Enkele stoelen waren wel gebroken.
Ze stapte het huis binnen en keek rond.
Het was vrij stoffig dus er moest dringend opgekuisd worden. Maar het was diep in de bossen gelegen. Het was hier rustig..

Samen met Minerva kwam Lot aan bij een klein huisje. Het lag diep verscholen in het bos tussen de hoge bomen.
"Mooi huisje heb je", zei Lot aardig."Lekker rustig"
Langzaam liep Lot verder. Minerva was onderhand al bij de deur. Vol verbazing keek Lot om haar heen. Had zij maar zo'n mooi huisje.

Minerva keek haar grijnzend aan. 'Wel het moet wat.. ingericht worden.' zei ze terwijl ze een enorm stofweb uit de weg deed. Ze keek zelf even rond en het viel inderdaad best mee.
De meubels waren nog vrij nieuw.
'Zet je maar neer. Ik heb wel niets in huis aangezien ik hier zlf nog maar pas ben.' Ze haalde even haar schouders op en glimlachte.
Ze liep even naar de keuken en merkte daar dat achteraan nog een deur was.
Dat zou misschien nog wel van pas komen.
Ze liep weer terug naar de woonkamer en bleef even staan met haar handen in haar broekzak.
'Ik ga even naar de winkel.' zei ze toen en ze liep naar buiten.
Ze deed de deur achter haar toe.

---------------
Na een lange tijd gewandeld te hebben door eht vochtige bos zag ze het huisje staan.
Ze liep even rond zodat ze langs de achterdeur konden gaan.
Ze keek even door het raam en daarna weer recht voor zich uit.
Ze opende langzaam de deur gelukkig met niet al te veel lawaai.
Ze hield de deur open, zodat Edward ook naar binnen kon gaan.

Edward kwam binnen en keek haar aan. "Leuk huisje"zei hij grijnzend. Hij keek even rond en keek naar de lampen.

'Thanks.' zei ze met een flauwe glimlach.
Ze voelde de warme lucht die uit het huisje afkomstig was.
Ze stapte zelf ook binnen en deed de deur toe.
Vanaf deze plek kon je niet in de woonkamer zien, dus kon Lot hen ook niet zien.
Ze ging Edward voor. Een smalle trap leidde naar een verdieping hoger.
Ze nam de trapleuning vast en liep meer de trap op, zoals ze altijd deed.

Hij volgde haar de trap op en keek even rond vanboven. Hij keek naar de sloten. Hij grijnsde sommige waren aan vernieuwing toe.

Minerva liep de gang door naar de slaapkamer. Ze deed de deur open.
Ze keek naar de witgeschilderde muren waaraan een enkel schilder hing.
Het was een meisje gehuld in een wit kleed dat haar vingers over de toetsen van een vleugelpiano liet glijden.
'Welkom.. ' zei ze glimlachend.

(moet sebiet door, morgen kom ik terug waarschijnlijk ;)iedereen wil gewoon vandaag op de pc..)

Hij liep de kamer in en keek wat rond. Lekker sober dacht hij.
Hij keek naar het slot van de kamer. "Slot valt gewoon uit te breken en er een nieuw in steken"zei hij tegen haar.

Minerva knikte. 'Heb je gereedschap nodig?' vroeg ze. 'Ik geraak er wel aan.' ze glimlachte even.
Minerva zette de zak met boodschappen naast haar bed neer. Ze was hem daarnet vergeten in de keuken neer te zetten.
'Iets drinken?' vroeg ze toen.

"Ja anders lukte het niet erg en graag"zei hij tegen haar over haar vraag van het drinken. Hij keek naar het slot en daarna naar haar. Hij geeuwde even hoewel hij klaarwakker was.

Minerva bukte zich en haalde wat flessen frisdrank uit de zak. 'Ik heb ook bier als je wilt.' zei ze kalm.
'Ik zal meteen beneden het gereesdschap gaan halen. Het staat in de woonkamer.' zei ze.

"Voor mij maakt het niet uit wat ik te drinken krijg en ok"zei hij tegen haar. Hij glimlachte even en keek toen naar de grond. Hij wachte tot hij het gereedschap zou krijgen dan had hij dat al gedaan.

Hij gaf hem een blikje frisdrank aan. Het voelde nog koud aan.
'Zo terug.' zei ze terwijl ze langs Edward wandelde.
Ze liep snel de trap af.
Ze opende de deur naar de woonkamer en deed een kastdeur open.
Ze haalde de kist met gereedschap eruit en ging weer naar de keuken.
Ze liep de trap op, de gang in en liep haar kamer weer in.
Ze gaf hem de kist aan. 'Ik hoop dat er iets inzit dat je kan gebruiken.' zei ze met een flauwe glimlach.

Hij opende het blikje en dronk wat. Hij zette het weg. Toen opende hij de kist en pakte daar een schroevendraaier uit. Hij vijsde het oude slot aan bijden kanten los en het viel open. Hij legde het oude weg. Toen nam hij het nieuwe en zette het er in. Hij nam een platte schroevendraaier. Toen vijsde hij het vast. Hij legde alles in de bak buiten het oude slot. "Zo dat is klaar"zei hij.

'Dat.. was vlug.' zei ze grijnzend.
'Dankje.' zei ze nog eens.

"Zoiets heb ik altijd snel af"zei hij tegen haar. Hij knikte naar haar en dronk nog wat. "Als er nog is iets kapot is kom het dan maar gewoon vragen aan me ok"zei hij tegen haar.

Minerva knikte zwijgzaam. 'Maar zoals ik al eerder zei, ik kan je niet alles laten doen. Zo ben ik niet.' zei ze glimlachend.

"Als het te veel word zeg ik het wel"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en ging even op zijn hukken zitten.

'Waarschijnlijk zeg ik dan al lang nee.' ze glimlachte flauwtjes.
'Ik heb gewoon d eneiging om iets terug te doen voor mensen die iets doen voor mij, al gaat dat soms iet altijd even gemakkelijk..'

"Ik ben misschien een moordenaar,maar ik help mijn vrienden"zei hij tegen haar. Hij wreef door zijn bronsgekleurde haar en glimlachte eventjes.

'Weet ik.' zei ze zachtjes. 'Dus als je ooit hulp ofzo nodig hebt, of iets. zeg maar.' zei ze.
Degene die meer hulp nodig hebt ben jijzelf.dacht ze in haar eigen.

"Dan zal ik je wel roepen"zei hij tegen haar. Hij draaide zich om en raakte daardoor met zijn hand haar arm aan.

Minerva voelde Edward hand op haar arm.
Ze keek hem aan. 'Doen .' zei ze zachtjes. Ze verbaasde zich er even over dat zijn hand zo koel was maar ze stelde er geen vragen over.

Hij keek haar aan en trok zijn hand maar terug. Hij keek even naar de grond en zuchte. Hij dronk nog wat van zijn blikje.