Minerva's chalet

Minerva glimlachte even. Minerva zag dat haar hand nog steeds op Edwards wang lag en haalde deze er voorzichtig af
Ze legde haar handen op haar schoot en wreef even om haar polsen.

Hij keek naar haar polsen en glimlachte. Hij was blij day hij het gezegd had.
Hij legde zijn handen weer naast hem en keek wat voor zich uit. De nacht was al gevallen.

Minerva keek uit het raam en zag de maan, ze was omgeven door miljoenen sterren die fonkelden aan de zwarte hemel.
Af en toe ging er een boom voor de maan toen de wind zijn takken liet bewegen.
Glimlachend keek ze naar buiten, een warm gevoel was nog steeds over haar lichaam verspreid.
Ze wou dat het nooit meer wegging..

Edward zelf keek naar de plafond. Hij ging neer liggen en staarde maar wat.
Zijn handen waren weer koud geworden. Hij zuchte even en keek even naar haar.

Minerva voelde het bed lichtjes bewegen teon Edward ging liggen.
Ze draaide haar hoofd en keek hem aan, nog steeds met een glimlach op haar gezicht.
Ze had zijn zucht gehoord.. 'Als je wil kan je hier overnachten.' zei ze zacht. 'Je huis is hier een heel eind vandaan.'

"Dankje"zei hij maar tegen haar. Hij streelde over haar rug met zijn vinger en glimlachte eventjes. Hij ging rechtzitten en legde haar hoofd even op haar schouder.

Hoewel de aanraking zacht was rilde ze toch. Het was een plek waar ze niet tegenkon.
Ze voelde zijn hoofd op haar schouders en ze sloot haar ogen even. Ze luisterde naar de geluiden buiten en in het huis.
Ze luisterde naar de roedel wolven die weer aan het huilen waren.
MEt haar gesloten ogen stelde ze het oor. De alfa die zijn hoofd in zijn nke legde en een lange prachtige huil liet en hoe de andere wolven zijn voorbeeld volgde.

Edward luisterde ook naar het huilen van de roedel. En tussen die huil klonk de huil van Kiara. Kiara was naar haar roedel gegaan. Hij hoorde ook geblaf waarschijnlijk van Sunlight die haar gevolgd was.

Minerva opende haar ogen weer en bewoog voorzichtig haar hoofd.Ze keek even vanuit haar ooghoek naar hem.
Ze voelde zich veilig bij hem, kalm..

Hij legde zijn armen om haar heen en voelde haar warmte tegen zijn kille arme. Maar omdar hij zijn jas nog aan had waren zijn armen zelf bedekt dus. Hij gaf haar een kus op haar wang.

Minerva voelde zijn armen om haar heen en zijn kus. Ze keek hem weer aan.
Ze kon nog deels zijn ogen opvangen.
Minerva vond dat ze even geheimzinnig waren als de maan en de sterren aan de hemel.

Hij keek haar even aan en glimlachte. Toen keken zijn ogen naar de maan en ze leken te glanzen. Hij glimlachte even. En streelde haar ^polsen die op haar schoot lagen.

Minerva voelde de zachte aanraking, haar polsen waren nog steeds verwond en de koele handen van Edward deden hen goed.
Bij iedere blik die Edward haar schonk voelde ze haar maag omkeren.
Net een klein kind dacht ze even,maar ze wiste die gedachte.

"Heb je hier een verbanddoos"vroeg hij aan haar. Hij keek haar aan en wachte af. Dan zou hij haar polsen weer verzorgen zoals voordien.

Minerva knikte. Ze stond recht en liep naar de badkamer.
Ze keek even in de spiegel en keek haarzelf aan.
Ze deed het kleine kastje open en haalde er verband en zalf uit.
Ze nam ook wat 'plakband' die er naast lag.
Stil liep ze terug. De deur stond nog steeds open en emt de psullen in haar hand geklemd stapte ze binnen.

Hij keek even naar de deur en dan weer naar haar. Hij stond op en nam de spullen over. De wondes waren toch wel diep. Stomme special case ook dacht hij. Hij keek haar aan en glimlachte.

Minerva grijnsde zachtjes.
Ze zette zich op het bed neer en keek naar haar polsen. Toen ze er naar keek merkte ze dat ze eigenlijk wel naar uitzagen.
Even moest ze terugdenken aan het moment in Edwards huis.

Edward zette zich op zijn hukken. Hij nam eerst de zalf maar. Hij deed er wat vanop zijn vinger. Hij nam haar pols vast en smeerde er wat zalf op. Hij smeerde de zalf uit over de wonde en nam toen het verband en deed het erom. Hij plakte een stukje plakband op het uiteinde van het verband zodat het niet kon lossen. Hetzelfde deed hij voor de andere pols in uiterst delicaat natuurlijk.

Minerva voelde hoe de zalf prikte. Ze keek zwijgzaam toe. Het leek wel of ze twee armbanden aan het.
Ze gaf Edward een kus als dank, hij had haar weeral geholpen.
Ze glimlachte even en keek naar haar polsen.

Edward ging naast haar zitten en nam haar hand vast. Hij streelde haar wang en gaf er daarna een kus op. Hij hield echt veel van haar. Dat zag je door in zijn ogen te kijken.

Minerva grijnsde lichtjes. Ze ging even met haar hand door zijn bruine haar.
Het voelde zacht en ze glimlachte even.

Hij grijnsde en voelde haar hand in zijn haar gaan. Hij glimlachte even. Toen gaf hij haar een kus op haar lippen.

Minerva liet haar hand zakken en lgde die op haar schouders.
Voorzichtig opende ze haar mond en liet haar tong in zijn mond gaan.
Ze legde haar warme hand zachtjes in zijn nek

Hij volgde haar mee in de kus en voelde de warme hand in zijn koude nek die nu wat warmer werd. Hij legde zijn hand op haar rug en deed verder met de kus. Zij andere hand lag naast hem.

ze voelde zijn hand op haar rug en wou dat hij nooit meer losliet.
Ze wou dat de tijd gewoon stil kon staan, hen voorbij kon gaan.
Ze legde haar andere hand ook om zijn nek en kuste verder.