Edward's huis

Edward kwam aanlopen bij zijn huis. Aangezien hij niet in de stad wilde wonen heeft hij hier zelf maar een huis gebouwd. Hij stak zijn sleutel in het sleutelgat en hoorde geblaf. Hij wachte op Minerva om binnen te gaan anders ouden de honden haar bespringen.

Minerva zag het huis voor zich en glimlachte even, het zag er knus uit.
Ze hoorde het geluid van een sleutel die in een sleutelgat werd gestoken.
Ze stopte en keek nog even naar het huis.

Hij keek haar aan en leunde even tegen de deur. "Kom je nog of wil je hier nog wat wandelen"vroeg hij vriendelijk aan haar. Hij glimlachte even en keek toen wat rond hier of er geen rrara types waren hier.

MInerva keek geschrokken op. Ze stapte op Edward af. 'Sorry.' zei ze
Nu pas merkte Minerva het geblaf van de honden op en grijnsde.

"Niet erg"zei hij vriendelijk tegen haar. Hij opende de deur en meteen kwam een kleine pup labrador op hem afgestormt. "Heey meid"zei hij en aaide Sunlight. Een grote zwarte ierse wolfshond kwam ook op hem af. "Rustig maar Inferno"zei hij tegen de zwarte hond. Beide honden keken naar Minerva.

Het eerste wat Minerva deed was zich bukken, zodat ze lager stond maar nog steeds iets hoger dan de honden.
Ze zag dat de twee honden haar aankeken en ze grijnsde even.

Edward deed de deur toe en keek haar aan. Inferno en Sunlight snoven haar geur op en blafte speels naar haar. "Ik ga even wat verband en ontsmettingsmiddel halen"zei hij tegen haar. Hij liep de trappen op.

Minerva knikte even en grijnsde toen ze de honden bezig zag.
Ze aaide hen in de nek en brabbelde wat onzin met een hoog stemmetje tegen hen.
Ze lachte even toen de honden haar vreemd aankeken.
Hun staarten bewogen wild heen en weer.
Minerva keek Edward even nar toen hij de trap op liep.

Edward kwam weer terug met de twee dingen di hij nodig had Inferno liep met Sunlight naar de achtertuin van het huis. "Ga even zitten ofzo"zei hij Dit was de eerste keer dat hij iemand meenam naar zijn huis.

Minerva keek rond en zag achter haar een stoel staan.
Ze zette gewilig zich neer en stak haar hand uit.

Hij zelf zette zich op zijn knieën. Hij nam een watje en ging wat ontsmettings middel erop. Hij depte het op de wonde en keek haar even in haar ogen. Hij deed het verband rond haar hand. Zijn handen waren ruw maar ijzig.

Minerva beet even op haar tanden toen eht goedje op de wonde werd gesmeerd.
Ze voelde even haar handen tintelen, maar dat gevoel verdween na een tijd.
Ze voelde het zacht verband op haar huid.
Er ging even een rilling over haar rug toen ze de koude handen van Edward voelde.

Hij keek haar even aan en glimlachte. "Aangezien dat ik weet wat jij bent,zal ik aan jouw laten zien wei ik ben."zei hij. Hij haalde een pistool waar leeuwen in gegraveerd stonden boven en legde het in zijn hand. "Dit ben ik dus"zei hij.

Minerva keek naar het pistool, ze keek naar de leeuwen die er in gegraveerd stonden.
'Jij ook al?' vroeg ze. Ze moest denken aan Vince , die ze eerder die dag had ontmoet.
Hij had ook een wapen gehad.
Nu was ze kalmer toen ze het wapen zag.
'Ik had zoiets wel verwacht.' zei ze zachtjes.

Hij keek haar even aan en glimlachte. "Bij jouw was het makelijk te ontdekken,je ogen spraken al genoeg"zei hij. Hij keek haar even aan. "Moet je wat drinken ofzo"zei hij.

Minerva grijnsde zachtjes bij die woorden. 'Ben ik nooit goed in geweest, in dingen verbergen..'
Toen schudde mInerva haar hoofd. 'Ik heb niet echt zo'n dorst, dankje.'

"Oke"zei hij vriendelijk tegen haar. "De meeste mensen merken het niet aan me"zei hij tegen haar. Hij glimlachte even en zette zich in de zetel. Inferno liep naar Minerva toe. Sunlight sprong op Edward's schoot en blafte.

'Maar ik wou het niet.' zuchtte ze. 'Maar op dat moment, het voelde goed aan. Het was vreemd.' Minerva keek naar de hond voor haar en glimlachte zachtjes.

"Ik ben ertussen groot gebracht mijn broer heeft me leren schieten en mijn zus heeft me geleerd wapen te smeden"zei hij tegen haar. Hij had geen andere keuze dan te worden wat hij nu al was.

Minerva keek op en keek hem aan. 'Ik niet.' zei ze. 'Ik snpa niet hoe het komt, het klopt gewoon niet. Maar het is gebeurd en ik heb het altijd proberen te verbergen. En dat is ook gelukt. Tot vandaag.' ze grijnsde even.

"Ik ontdek snel dingen"zei hij tegen haar. Hij grijnsde even. Dit had hij wel vaker bij mensen. "Ieder leven heeft verassende wendingen"zei hij tegen haar.

'HAndig.' zei ze glimlachend. 'Het enige wat ik goed kan is omgaan met honden, geweldig toch.' ze snoof even en keek de hond voor aan. 'niks tegen jou hoor.' zei ze tegen het dier en lachte even.

Inferno keek haar met een schuin hoofd aan. "En met mij kan omgaan,dat is al een hele zaak opzich" zei hij tegen haar. Hij rekte zich even uit. Sunlight was al ingedommelt op zijn schoot.

Ze grijnsde. ' Dan kan ik trots op mezelf zijn. of niet?'
Minerva keek de hond aan. 'Je moet niet zo kijken.' Het kwam misschien stom over dat ze met de hond praatte, maar soms was het gewoon geweldig hoe honden reageren op een menselijke stem..

(Ik meot weg, maar ik kom later vanavond nog terug, oftewel morgen avond )

"Heel trots"zelf zei hij vriendelijk. Inferno blafte even en liep naar Edward. Hij grijnsde even en aaide de hond over zijn bol.