Ayane's huis op de top van een stijle straat.

Ayane kwam aangelopen met Minerva, maar toch was het wel heel erg vermoeiend om tot hier boven te komen. Vooral omdat ze het kindje niet wilde verliezen, en dus er zat niets anders op dan het rustiger aan te doen. Dan kijkt ze heel even naar de poort van haar voortuin, en ze doet deze dan ook gewoon open.

Minerva volgde haar en sloot het poortje achter zich.
Ze keek even om maar dacht dat ze niemand zag.
Ze stapte op Anaye af en keek haar aan.

Edward kwam aanlopen zijn jas was wat rood van het bloed dat uit de wonde kwam.
Hij liep zowat naarboven om niet gemerkt te worden. Hij kwam bij de poort en zag hun staan. Hij wist de poort open te doen en hield veen stand bij om te rusten. Hij keek hun aan. Toen liep hij naar hun toe.

Ze keek Edward grijnzend aan. Pas toen ze op hem afstapte zag ze dat hij bloedde.
Minerva keek hem aan.

Ayane stond even stil, want ze had het behoorlijk warm gekregen van het lopen. Ook wist ze dat ze het toch zou moeten gaan zeggen aan Vince, maar vandaag zou ze gewoon even rustig in haar eigen huis zitten. Dan keek ze om naar Minerva, en ze zag dan plots ook Edward binnen komen. "Je bent gewond." Zei Ayane dan met een bezorgde blik in de ogen.

Minerva stapte op hem af. 'We moeten je verzorgen.' zei ze. Ze probeerde kalm te klinken, maar ze klonk toch lichtjes bezorgd.

Hij vangde de bezorgde blik op en zuchte even. "Echt ik ben ok"zei hij tegen hun. Hij liep naar Minerva toe en glimlachte eventjes kort naar haar.
Hij keek Minerva aan en knikte maar naar haar. "Het hoeft niet,echt waar"zei hij.

Ayane liep naar de voordeur, en ze deed deze al open. Ze voelde zich duizelig worden, en ze hield zich dan vast aan de deuropening. Ze zucht dan ook heel diep, en ze ging dan maar gewoon zitten.

'Dus je blijft hier gewoon rustig doorbloeden?' vroeg ze.
Ze zuchtte even en keek hem aan.

"Nee,want dan bloed ik dood,en dan kan ik je niet meer zien"zei hij met een pruillipje. Hij keek haar aan en glimlachte eventjes. "Oke dan,ik heb je ook al enkele keren verzorgt,nu is het jouw beurt"zei hij tegen haar. Hij legde zijn hand even op zijn schouder.

Ayane zakte plots onderuit, en ze lag neer op de grond. Doordat ze het erg warm had was ze dus blijkbaar weer flauw gevallen.

Minerva grijnsde. Ze nam zijn hand en trok hem mee naar binnen.
Daar zag ze dat Anaye al op een stoel gaan zitten was. 'Heb jij spullen hier om hem te verzorgen?' vroeg ze en ze keek Anaye aan.
Plots zag ze Anaye voor zich flauwvallen.
Ze legde haar benen op de stoel achter haar.
'Anaye?' vroeg ze en ze klopte zachtjes ôp haar wangen.

Edward wou haar helpen maar liet Minerva doen. Hij beet even op zijn tanden van de pijn. Hij keek hun even aan en zette zich even op de grond. Door het weinige bloed zou hij niet meer lang op zij benen staan. Hij keek hun aan en wachte tot Ayane wakker was.

'Leuk, zit ik straks met twee bewustlozen misschien.' Minerva keek naar Anaye. 'Kom dan toch weer bij.' zei ze zachtjes.
Ze waaide haar wat koelte toe met een boekje dat op de stoel lag.

Ayane werd na een lange tijd weer wakker, en ze keek hen versuft aan. "Sorry ik had het plots heel erg warm van het lopen." Zei Ayane dan verontschuldigend, en ze keek dan naar Edward. "De verbanddoos ligt in de badkamer." Zei Ayane dan tegen hen, en ze sloot haar ogen heel even.

Minerva hielp Ayane voorzichtig op en zette haar in de stoel neer.
'Mooi blijven zitten.' zei ze grijnzend.
Toen stond ze weer op en stapte vlug naar de badkamer om de verbanddoos te halen.
Onderweg zag ze een ventilator staan en nam die mee.
Ze installeerde hem op een afstand van Ayane en zette hem op.
Toen liep ze op Edward af. 'Ga even op de zetel zitten.' zei ze.

Edward keek hun aan en zuchte. "Minerva giet wat water over haar dat helpt"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan an keek even naar Ayane. Hij hoopte dat ze wakker werd nu. Hij ging op de zetel zitten maar zorgde dat er niets op de zetel kwam van zijn bloed.


(mensjes kben weg ga hp special zien)

Ayane keek haar aan, en ze grinnikte heel even om haar woorden. "Ik zal proberen hoor." Zei Ayane dan tegen haar, en ze bleef dus toch gewoon zitten. Dan merkt ze plots dat Minerva niet alleen een verbanddoos mee had maar ook een ventilator. Ze moest er even om lachen, en ze bleef dan gewoon zitten.

(Ik ga slapen)

(byez ^^ok ben ook weg dan, nog wat tekenen, whatever.. )

Minerva knikte even. Ze haalde een washandje uit de badkamer en hield het onder de kraan. Ze kwam snel terug en depte Ayane er mee af.
Af en toe keek ze om naar Edward om te zien dat hij nog wel ok was.

Edward keek maar wat voorzich uit. Hij had weer een aantal doden op zijn agenten en jonge lui. Hij grijnsde even en voelde een pijnscheut. Hij beet even op zijn tanden,maar bleef voorzich uit staren. Hij was naar een klein portret van een familie aan het staren.

Minerva stond recht en zette zich naast Edward neer op de zetel.
Ze zette de doos naast zich neer en opende het al.
'Je zal toch even je jas al moeten uitdoen.' zei ze.

Hij deed zijn jas uit en voelde een stekende pijn in zijn schouder. Hij legde die even neer en keek haar aan. De wonde zag er niet echt heel goed uit en de kogel zat wel tammelijk diep in zijn schouder. Hij wachte tot ze zou beginnen.

Ze zag dat zijn shirt doorweekt was van het bloed en ze zuchtte even.
Voorzichtig deed ze zijn shirt omhoog en nam een doekje om het bloed wat weg te deppen.

(even mn kamer opruimen en wat spullen gaan inpakken brb)

Hij keek even naar zijn shirt en zuchte. Hij voelde dat ze het bloed wegdepte en even een kleine second raakte ze de wond. Hij kromp ineen van de pijn maar hield zich recht.

Minerva keek hem zwijgzaam aan. Toen richtte ze haar concentratie op de wond.
Ze zuchtte even omdat ze wist dat het ergste nog moest komen.
Ze zocht in de doos voor een pincet of iets anders.
Onderaan in het doosje zag ze plots een pinvet liggen en haalde het eruit.
Ze stopte even en keek Edward aan. 'Klaar?' vroeg ze.