Ayane's huis op de top van een stijle straat.

Minerva keek Edward na. ze hoorde het geluid van de auto dat gelijdelijk aan af nam.
Ze keek even naar haar handen en zag dat ze bedekt waren met bloed.
Ze stond recht en liep nog even vug naar de badkamer waar ze onder een stroom van warm water haar handen afspoelde.
Toen ze weer bij Ayane was nam ze een vochtig doekje en begon het geronnen bloed van haar mes te vegen.

Hij reed naar het huis met Vince in de auto. Hij remde hard zodat zijn banden piepten. "Wel kom we gaan naar binnen"zei hij en stapte uit de wagen.

Minerva hoorde het geluid van piepende banden. Ze wist gewoon dat het Edward moest zijn.
Ze keek even naar de deur en toen naar Ayane.

Ayane zat nog op de stoel met veel moeite, en ze keek even naar Minerva. "Ik voel me duizelig." zei Ayane dan zacht tegen haar, en alweer verloor ze het bewustzijn.

Minerva vloekte. Ze kon Ayane nog net tegenhouden voor ze viel.
Ze keek weer even naar de deur.Ze ondersteunde Ayane en probeerde haar recht te zetten.

Ayane bleef nog bewusteloos, en ze voelde erg warm aan. Toch had ze nooit gedacht om nu al zwanger te worden, maargoed ze was wel langs één kant blij. Na een tijdje werd ze weer wakker, en ze kijkt Minerva aan. "Sorry." Zei Ayane dan tegen haar, en ze zucht dan heel even.

'Misschien is het het beste als je in de zetel gaat zitten.' zei ze.
Ze hielp Ayane recht en ondersteunde haar me haar arm voor het geval dat ayane nog eens zou bewusteloos geraken.

Hij reed naar het huis met Vince in de auto. Hij remde hard zodat zijn banden piepten. "Wel kom we gaan naar binnen"zei hij en stapte uit de wagen.

Vince gromde en deed de deur open, hij stapte uit de auto en sloeg de deur toe. Hij volgde Edward naar binnen.

Edward opende de poort en keek hem even aan. Hij liep naar binnen met hem en liep naar de voordeur.

Ayane gaat versuft in de zetel liggen, en ze kijkt rustig naar Minerva. "Man zwanger zijn is dus niet fijn, en zeker als je niet goed eet." Zei Ayane dan tegen haar, en ze sluit haar ogen even voor kort. Ze hoorde dan de deur van een auto, en ze ging wat rechtop zitten.

'Heb je honger?' vroeg ze toen ze de woorden van Ayane hoorde.
'Waarschijnlijk zijn dat Vince en Edward.' toen ze zag dat ze rechter gign zitten.
Ze glimlachte even.

Vince gromde en rolde met zijn ogen, "schiet eens wat op! Weet je wat, ik betaal de deur wel." Hij zette een stap achteruit en trapte de voordeur in en ging naar binnen. Hij zag Ayane en ging naar haar toe. Hij kuste haar op haar voorhoofd, "wat is er nu?"

Minerva zag plots de deur openvliegen. 'Daar gaat je deur.' zei ze.
Ze gign even opzij zodat Vince bij Ayane kon.
Ze keek haar even aan.

Edward gromde even binnenmonds naar hem. Hij liep naar Minerva en gaf haar een kus op haar wang. "Ik ben niet gevolgd en nog intact"zei hij zacht tegen haar. Hij ging achter haar staan en bekeek de twee even. Hij stak zijn sleutels in zijn jas en wachte.

Ayane knikt heel even kort, en ze kijkt dan wat naar het raam. "Ik eet straks wel iets." Zei Ayane dan zacht tegen haar, en ze wist even niet hoe ze het moest zeggen aan Vince. Dan hoorde ze plots dat de deur ingetrapt werd, en ze schrok er dan ook van. Ze keek droogjes naar Vince, en ze wist echt niet hoe ze het kon zeggen. "Ik ben uhm zwanger van uhm jou." Zei Ayane dan terwijl ze naar de grond keek, aangezien ze hem niet durfde aankijken.

'Wat je intact noemt.' zei ze grijnzend. Ze keek even naar Vince.
Ze zou niet weten hoe hij zou reageren.

Edward liep maar naar de deur om hem allesinds tegen te kunnen houden moest hij weg gaan.
Hij keek naar Minerva en toen weer naar hun.
Zijn blik ging specifiek naar Vince hoe zijn reactie hierop zou zijn.

Minerva keek even bezorgd naar Ayane. Ze hoopte dat Vince het zou begrijpen.
Ze wierp even een blik op Edward en merkte dat hij aan de deur stond.

Vince grijnsde. "Daar moet je niet zo verlegen om zijn hoor, alhoewel ik toch liever had gewacht tot we wat ouder waren, maar ik ben blij dat jij de moeder bent, en niet iemand anders." Hij omhelsde Ayane voorzichtig en bood zijn excuses aan voor de deur.

Edward glimlachte eventjes en liep weer naar Minerva. Hij legde zijn hand op haar schouder en ging op de zeileuning naast haar zitten. Hij moet wel wat lachen om zijn reactie maar hij accepteerde het.

Ayane kijkt hem aan bij het horen van zijn woorden, en ze kreeg bijna tranen in haar ogen. "Ik ben er niet verlegen om, maar ik had bang van je dat je me zou verlaten." Zei Ayane dan tegen hem, en ze omhelsde hem ook. Ze moest zich inhouden om niet te huilen, en ze omhelsde hem iets steviger.

Minerva grijnsde even. Ze hadden hun blijbaar zorge gemaakt om niets.
Ze legde haar hand op die van Edward en keek hem glimlachend aan.
Toen keek ze terug naar Ayane en Vince.
Ze bleef glimlachen.

Vince grijnsde, "waarom zou ik jou verlaten, Ayane?" Hij omhelsde haar ook steviger en vroeg: "hoe lang ben je eigenlijk al zwanger?"

"Ik zei het je toch"zei hij tegen Minerva. Hij keek de twee aan en glimlachte. Vince werd papa,hij vond het wel leuk voor hun. Hij streek even door het haar van Minerva. Hij hoorde de vraag en wou in haar plaats antwoorde maar wist zich de mond nog te snoeren.