Wat rond zwemmen

'Als je wil kan je bij mij thuis komen?' stelde ze voor.
'Er logeert wel al iemand...' voegde ze er aan toe.
'Jij kiest.' ze glimlachte weer.

Ayane keek naar Minerva, en ze glimlacht heel even. "Ik denk dat ik beter in mijn eigen huis ga gaan." Zei Ayane dan ookal was ze wel dankbaar voor het aanbod, maar toch kon ze niet teveel op anderen rekenen. Tenslotte wilde ze geen last zijn ondanks haar zwangerschap, en ze kijkt dan heel even naar beide.

Minerva knikte.'Misschien dat we je nu best wel naar je huis brengen.' zei ze bezorgd.
Ze stak even een lok haar achter haar oor en keek Ayane aan.

"Ja ik denk dat het het beste is sebiet dagen die domme special cases toch op voor dit zootje"zei hij tegen hun een geeuwde even. Hij leek wel ontwaakt te zijn uit een trans. Hij wreef in zijn ogen en keek hun aan.

Ayane kijkt hen even aan, en ze glimlacht heel kort. "Uhm is goed dan." Zei Ayane dan tegen hen, en ze kijkt even naar de lichamen. Ze had gelukkig de hulzen meegenomen, en ze zou heel voorzichtig moeten zijn. Dan wacht ze rustig tot ze met haar meegaan vooraleer ze zou vertrekken.

Hij rekte zich even uit en keek de twee aan. "Neem de andere kant van de steeg,hier worden we sneller gevat"zei hij tegen hun. Hij keek even buiten en hoorde de sirenes. "We zullen snel moeten zijn"zei hij tegen hun. Voor Edward was snel gaan geen probleem hij was vroeger altijd de snelste geweest.

Minerva stond naast Ayane en zou wachten tot ze zou vertrekken aangezien ze neit wist waar ze woonde.
Ze keek even naar Edward. 'Slaapwel.' zei ze grijnzend.
Toen hoorde ze plots de sirenes en knikte. Ze draaide zich al om terwijl ze het geluid van de sirenes hoorde toenemen.
'Geweldig.' zuchtte ze.

Ayane hoorde ook de sirenes, en ze stapte dan al vlug weg van de lichamen. Ze stond een eind verder te wachten op Minerva, en ze was wel erg geduldig. Toch zou ze het niet durven om Vince nu onder de ogen te komen, en ze keek dan wat naar de grond.

Minerva begon zachtjes op Ayane af te rennen.
Ze keek even achterom en zag dat de blauwe lichten al op de ramen van het zwembad werden weerspiegeld.

Hij keek hun aan. "Ga maar al,ik zorg dat ze jullie niet volgen"zei hij tegen Minerva. Hij keek haar aan en knikte. Hij keek hun even aan. Toen ging hij bij de lichamen achter een bak zitten. "Ik kom later wel"zei hij.

' Wees voorzichtig.' zei ze en ze gaf hem een kus.
Toen draaide ze zich om en keek Anaye aan.
'Kom.' zei ze.

Ayane keek hen aan, en ze liep dan samen met Minerva in de richting van haar huis. Dan kijkt ze even om naar Edward, en ze bleef nog heel even staan.

"Ga voordat ze je zien,ik red me wel"zei hij tegen hun. Hij stond op en ging aan de door gang van de steeg staan. Hij staarde de politiemannen een en grijnsde. "Zo hier ben ik weer"zei hij met een geheimzinnige grijns.

Minerva stond ook nog even stil. Een flauwe glimlach verscheen op haar gezicht.
Liefst wou ze hem niet achterlaten.
Maar ze moesten weg.
Ze trok Ayane nog vlug mee en niet veel later hoorde ze Edwards stem.
De agenten waren er al.

De agenten keken hem grijnzend aan en richte het wapen op hem. "Dat was dom"zei Edward speels. Hij richte zijn pistool en jaagde enkele kogels door 2 agenten. Hij grijnsde en werd geraakt in zijn schouder. Hij gromde even.

Minerva hoorde de schoten maar liep verder.
Ze beet even op haar lip en keek Ayane aan.

Ayane liet zich gewoon meetrekken, en ze rende dan in de richting van haar huis. Even kijkt ze naar Minerva, en toch was ze wat bezorgd om Edward. Dan schud ze het hoofd heel even, want ze wilde niet bevallen in een gevangenis.

Minerva zou vanaf nu Ayane volgen. Ze rende zo stil mogelijk verder door de straen heen.

Edward was verwond maar hij kon nog schieten hij vloog de bak niet in. Hij knalde er nog een 3 tal neer en die waren dood. Er was er nog maar een over. "Wel wel ,we zien elkaar weer is,hoe is het"zei hij tegen hem. "Goed,Edward nu ik je eindelijk kan vatten"zei de man. "Vooral"zei hij en vuurde de kogel af in de man zijn hart.
Hij keek even naar zijn schouder en liep toen weg richting het huis van Ayane.

Ayane stopte plots waarna ze zich omdraaide, en ze kijkt dan Minerva aan. "Ga naar Edward ik red me wel." Zei Ayane dan tegen haar met een glimlach, en ze kijkt haar rustig aan. Ze was zeker van zichzelf, maar toch kon ze nog wel duizelig worden. Toch vond ze dat Minerva naar Edward moest gaan, en ze kijkt heel rustig.

Minerva schudde haar hoofd. Al leek het alsfo haar benen schreeuwden om terug te keren.
'Ik ga met jouw mee.' zei ze vastbesloten.

Ayane haalde even haar schouders op, en ze liep dan na een tijdje een hele lange straat in. Ze keek naar de straat, en deze ging wat stijl naar boven. Ze zucht dan ook heel even, want ze woonde nu eenmaal daar van boven. Dan kijkt ze rustig naar Minerva, en ze stapt dan kalm verder.

Edward zelf was al op de loop voor andere agenten. Maar hij wist ze afteschudden door achter een auto te duiken. Hij vroeg zich af waar ze nu waren en hoopte dat ze veilig waren.
Hij zette zich tegen de auto en keek naar de wonde. Hij zuchte eventje.


(Als je bij je huis bent maak dan even een huis aan ok)

Minerva liep naast Ayane en keek naar het einde van de straat.
Ze stapte rustig verder.

(Topic is geplaatst bij huizen.)