Stom Leven!!

Hij keek haar aan en de kille ogen stonden opeens vriendelijk. Hij kon haar helpen en wou haar aan de ene kant helpen maar aan de andere kant weer niet. "Lara dood wil ik je niet(denkt hij)Zoek een andere jongen vergeet mij vergeet dat ik ooit bestond"zei hij.

Lara schudde haar hoofd en keek nog steeds weg. De wonde deed vreselijk veel pijn en bloed liep over haar been en haar hand hing vol. Ze kneep even haar ogen dicht toen ze er harder op drukte

Edward knielde bij haar neer. Dit haate hij echt. "Lara,ik vind je lief,maar niet op die manier. Vergeet me alsjeblieft"zei hij tegen haar. Hij drukte zijn kille hand op de wonde en keek haar aan.

Lara zweeg en keek weg toen de wonde veel pijn deed. Ze slikte en keek naar al het bloed en heel even kort naar hem. Ze draaide al snel haar hoofd weer weg en veegde met haar andere hand een traan weg

Dit alles deed hem pijn wa normaal niet mocht. Hij legde zijn hand op haar kaak en stond toen op. Hij keek haar even aan en liep traag weg. Hij kon nog worden tegen gehouden. Maar dat gebeurde niet. Dan bloede ze maar door nu.

Lara hield hem tegen en duwde hem weer op de bank. Ze schrok toen ze dit deed. Zeker na de woorden dat hij haar zou doden als ze het weer deed. Ze slikte en stapte snel achteruit. Ze struikelde een beetje en zakte bijna in

"Heb je me niet verstaan"zei hij tegen haar. Hij gromde kwaad en zijn ogen stonden kil. Hij liet weer een kogel los en die zou in haar schouder terecht komen. Hij loste ook een tweede kogel die niet gepland was. Waar die terecht kwam wist hij niet.

Lara schrok en zakte nu helemaal in. Ze duwde met haar hand op haar buik. Aan haar schouder haar andere hand. Ze trilde helemaal en bloedde hevig. Haar been ging beter maar haar buik en schouder deden heel veel pijn. Ze kneep haar ogen dicht en hing vol bloed.

Edward draaide zich kwaad om en gromde even. Kiara had hem nog nooit zo gezien.
"Snap je het niet,Lara,zoek gewoon iemand anders. Vergeet mij en Vince"zei hij.
Hij zuchte en zette zich tegen een boom.

Lara keek hem stil aan en keek weer naar de wonden. Ze kneep haar ogen dicht en voelde haar erg slecht. Ze verging van de pijn en verloord steeds meer bloed. Ze trilde helemaal

Edward sloot zijn ogen en stak zijn mp3 in zijn oren. De elecktrische gitaren klonken luid. Zijn wapen liet hij naast zich op de grond vallen. Hij hoorde nu niets meer dan zijn muziek en zijn eigen gedachten. Hij opende zijn ogen ook niet.
Want met deze wonden kon Lara onmogelijk weg gaan.

Lara kneep even haar ogen dicht. Ze had duidelijk veel pijn en verloor nog meer bloed. Ze voelde har raar. Ze kneep weer haar ogen dicht en zakte inelkaar. Haar hoofd raakte een steen waardoor ze bewusteloos raakte

Edward die niets merkte bewoog met zijn voet op de muziek. Hij geeuwde eventjes.
Hij voelde het wapen naast hem liggen. Als ze slim was geweest had ze dat opgeraapt en hem onder schot gehouden. "Lara,je bent een vriendelijk meisje,maar je bent een koppige ezel"zei hij zonder te weten dat ze bewusteloos was.

Lara lag nog steeds bewusteloos en onbeweeglijk op de grond. Haar hoofd bloedde iets door de knal op de steen waar haar hoofd op lag. De wonden van haar been,schouder en buik bloeden nog steeds erg

Edward opende zijn ogen en zag haar liggen. Hij liep naar haar toe en legde zijn hand op de bloedende wonde. Hij scheurde een reep van zijn shirt en bond die om haar hoofd. Zo deed hij het meerdere malen. Zo zou het bloed stelpen.

Lara was nog steeds bewusteloos. Het bloeden van de wonden stopte en haar hart klopte rustig. Toch bleef ze nog een tijdje bewusteloos.

Edward keek haar aan en zuchte. Hij legde zijn hand op haar hoofd.
"Komop Lara"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en veegde het har uit haar gezicht.

Lara bleef onbeweeglijk liggen. Ze bleef bewusteloos en het bloeden hield op.

Edward was radeloos hij wilde haar niet kwijt aan de ene kant maar aan de andere kant wel. Hij had niets bij om haar te kunnen wekken.
"Lara alsjeblieft word wakker"zei hij.

Lara knipperde stil met haar ogen en keek zwak naar Edward. Ze voelde een pijnscheut en kneep haar ogen pijnlijk dicht. Ze legde haar hand op haar hoofd en ging recht zitten

Hij keek haar aan en zuchte. Toen stond hij op en geeuwde. Zijn wapen lag nog bij de boom dus hij kon nu niets doen. Zijn schouder deed wat pijn maar veel maakte hem het niet uit.

Lara stond op vol pijn en had een kwade blik in haar ogen. Ze pakte zijn wapen en richtte die opeens op hem. "Ten eerste ben ik je dankbaar dat je me hielp maar toch blijf je" zei ze terxijl ze weer zweeg en hem stil aankeek

Hij keek recht in de loop van zijn wapen en gromde even. "Ik ben aan de betere hand hier Lara een trap in je longen en je bent dood"zei hij tegen haar.
Hij was niet bang voor zijn eigen wapen wat zijn blokatie stond op.

Lara keek hem strak aan en zweeg. Ze stond klaar voor elke aanval. Of niet? Ze wist het niet meer maar hield zijn wapen strak naar hem gericht

Edward keek haar aan en wachte af. "Je kan mezelf niet verwonden Lara"zei hij tegen haar. Kiara had alles gevolgd en stond op ze liep met een snelheid op Lara af. Ze sprong en nam het wapen in haar bek en bracht het naar Edward. "Goed zo meisje"zei hij.