Het kasteel van Vince

Hij keek haar aan nog steeds richte hij het wapen op haar. Hij grijnsde en keek haar aan met een kwade blik. "Laten zien wat ik ben"zei hij.

Lara sprong snel recht en staptre achteruit. "Edward wat is er toch met je" zei ze bang

(om twintig word ik normaal)

Hij keek haar aan en richte nog steeds zijn pistool naar haar. Hij zette een stap richting haar en grijnsde.

Lara struikelde opeens en viel hard op de grond. "Edward neit doen" zei ze bang

Hij liep naar haar toe en trok toen een mes. Hij keek haar aan en grijnsd. Hij lemet gleed lang haar wang met de punt tegen haar wang waardoor ze zou gaan bloeden.

Lara kneep haar ogen dicht en voelde hoe een snee in haar wang kwam. "Stop!" gilde ze

Hij keek haar aan en legde zijn hand voor haar mond. Hij maakte een snede in haar arm maar dat was niet gepland. Hij keek haar aan met een moordende blik en gaf haar een klap in het gezicht geen harde.

Lara kneep haar ogen dicht en probeerde te gillen. Ze begon hevig tegen te stribbelen en probeerde haar om te draaien om zo snel op te kunnen staan

Edward richte zijn pistool op haar hoofd. Hij legde zijn vinger aan de trekker. En wou hem juist overhalen. Maar toen viel hij neer en het pistool ook. Hij lag daar levenloos op de grond. Ze moest wel doorhebben dat het door dat pilletje kwam.

Lara keek en ging rechtzitten. Ze legde haar hand op de snee in haar arm en zweeg. Ze keek bang naar hem. Ze slikte

Edward bleef levenloos liggen. Hij was bewusteloos. En hij was met zijn hoofd op een tafeltje neergekomen. Er was een kleine plas bloed te zien waar zijn hoofd lag.

Lara kroop erheen en stopte het bloeden met haar hand.3 Ze bleef zo zitten met haar hand op de wonde

Edward opende zijn ogen met de oude blik in. Hij zag haar wat wazig en keek naar de wonden op haar gezicht en arm. "Wie"bracht hij moeizaam uit.

Lara keek weg van hem. Ze staarde naar de grond, haar gezicht,arm en hand onder het bloed

Hij kwam recht en liep naar de badkamer hij waste zijn handen en keek naar het doosje dat open stond. Hij slikte. Hij liep met het potje naar haar toe. "Lara heb je me dit gegeven"zei hij tegen haaar.

Lara knikte en had haar hand vol bloed op haar arm gelegt

"Geef dit nooit meer aan me of vince. Dan verander die persoon in een wreedzuchtige moordenaar"zei hij tegen haar. Hij smeet het potje weg. En liep naar haar. "als ik dit deed,sorry ik was mezelf niet"zei hij met spijt in zijn stem. Hij keek naar haar gezicht en zuchte.

Lara knikte en keek naar al het bloed. Ze had nog wat pijn en hing echt onder eht bloed

Hij ging wat watjes halen en ook wat ontsmettings middel. Hij deed wat op het watje en depte het op de wonde in haar gezicht. "Denk aan iets wat geen pijn doet"zei hij ondertussen op een kalme toon. Toen deed hij haar arm beiden dingen waren gestopt met bloeden. "Het spijt me echt dit wilde ik niet"zei hij.

Lara kneep haar ogen dicht en voelde de wonden pikken. "Ik snap het hoor" zei ze met wat pijn in haar stem

Hij keek haar aan en ging even door zijn haar. Aan zijn hand hong bloed. Hij liet het maar zo en gaf haar een kus op haar wang. Toen sloeg hij zijn arm over haar heen en zuchte.

Lara legde haar hoofd tegen hem met tranen in haar ogen

Rustig maar dit gebeurt nooit meer,dat beloof ik je"zei hij tegen haar en streelde haar arm voorzichtig om de wonde niet te raken. Hij gaf haar een klein kusje.

Lara kustte terug. Ze gaf een hele lange zoen zodat ze haar gedachte kon verzetten

Hij kuste duidelijk mee. Toen de kus gedaan was en hij haar in haar armen had die zo ijzig waren als wat. Niemand vroeg er naar hoe het kwam en dat was goed. Hij stond op en tilde haar toen voorzichtig op. Hij legde haar neer op het bed en gaf haar een kus.