Het kasteel van Vince

Edward duwde tegen de deur hij hoorde haar kuchen. "Ga,Lara ga naarbuiten."zei hij. Hij duwde met al zijn krachten en de deur ging open. Hij keek Lara aan en nam haar hand vast. Hij liep met haar naar de raam. "Spring Lara toe"zei hij.

Lara hoestte en zakte opeens in elkaar. Ze viel op de grond en raakte bewusteloos. Ze had veel rook ingeademt

Edward kuchte en tilde haar op hoe pijnlijk het ook was. Hij sprong naar beneden en lande krachtig. Hij legde haar op de grond en legde zijn jas over haar heen. Haar blouse lag naast hem. Hij keek haar aan en legde zijn hoofd op haar borstkast. Hij hoorde een hartslag maar geen krachtige. Hij keek haar aan en gaf haar mond op mond beademing. Het werd even licht in zijn hoofd maar dat deerde hem niet. Hij deed het een paar keer na elkaar. Toen zette hij zijn handen naast hem neer en kuchte even.

Lara hoestte hard en keek op. Haar ogen stonden er zwak bij. Ze keek hem aan en slikte. "Bedankt" zei ze stil

Hij keek haar aan en luisterde nu naar haar hartslag deze was al krachtiger geworden. Hij keek haar even in haar ogen en zuchte. Ze was nog zwak maar ze leefde. Weer werd het licht in zijn hoofd. Hij sloot even zijn ogen en opende ze daarna weer.

Lara zweette iets maar negeerde het. Ze legde haar hoofd weer neer

Edward ging even neerliggen. Hij sloot zijn ogen even en ademde onrustig. Zonder te beseffen was hij flauwgevallen van de rook en van de pijn in zijn arm.

Lara was even in slaap gevallen en schoot wakker. Ze zag het en ging bij hem zitten. Ze legde haar hand op zijn arm en gaf hem een kus

Hij opende zijn ogen niet maar was wel bewust vandat ze haar arm op zijn gebroken arm had gelegd. Daardoor werd hij wel wakker. Hij kuste even mee en kuchte dan even de laatste rook uit.

Lara keek hem aan en kustte hem nog. Ze schrok r zelf van en wilde het niet maar toch zei haar hart van wel

Hij kuste mee. Uiteindelijk beindigde hij de kus. Hij keek haar aan en was nu zeker haar zou hij nooit wat doen. Hij keek even naar zijn arm. Hij bewoog zijn andere hand naar de arm toe en begon aan zijn arm te draaien. Hij voelde hoe de botten tegen elkaar kwamen maar deed voort. Uiteindelijk zat het weer op zijn plaats.

Lara keek er stil naar en zweeg. Ze vond Vince eigenlijk ook wel leuk en hij haar. Ze zou nooit kunnen kiezen. Ze zuchtte even en gaf weer een kus

Hij kuste mee en legde daarna zijn hoofd neer. Hij vroeg zich wel af waarom ze niet ontsnapte. Hij wou het haar vragen maar hij werd tegen gehouden door iets.

Lara dacht na. De ene gedachte zei vlucht! De andere zei blijf bij hun. Ze zuchtte diep en staarde naar de grond. Ze legde stil zijn hand op haar been

Hij keek haar even aan. "Waarom loop je eigenlijk niet weg"vroeg hij aan haar en wreef even over haar been.

Lara duwde zijn hand hoger en keek hem aan. "Ik vind jullie zo leuk" zei ze stil. "Een deel van mijn hart zegt dat ik moet vluchten maar het andere zegt van neit" zei ze zacht

Hij kon haar niet helpen bij haar keuze. Hij voelde dat zijn hand weer wat hoger werd geduwd. Hij gaf haar een kleine kus op haar lippen en glimlachte. Hij zou niet te ver gaan allesinds nu niet.

(ik ga slapen)

Lara kustte mee en keek hem aan. Hij mocht haar best anraken. Zre zweeg weer

Hij sloeg zijn andere arm over haar en gaf haar nog een kus. Hij was best moe. Zou hij gaan slapen ? "Ik ga slapen"zei hij tegen haar. Hij gaf haar nog een kus en legde zijn hoofd neer.Zijn hand lag nog op haar been. Hij sloot zijn ogen en viel in slaap. Ze kon nu alles doen met hem.

Lara knikte en gaf nog snel een kus. Ze ging ook liggen en legde zijn hand er dichtbij haar plek. Zo wist hij dat alles mocht

Vince voelde hoe hij werd meegetrokken en dat hij op de grond viel, bewusteloos. Na een tijdje kwam hij weer bij bewustzijn en zag dat de brand was gestopt. Hij keek naar Lara en Edward en dan ging hij terug zijn kasteel binnen om de schade op te nemen. Goed, alleen de houten vloer van een gang waar voor de rest niets instond was verbrand. Hij deed zijn shirt terug aan en zijn mantel, zijn wapen stak hij vanachter aan zijn riem, waar het niet te zien was onder de mantel. Hij ging terug naar Lara en kuste haar zacht op de wang. "Ga, Lara, en vergeet alles over mij. Ik weet niet wat je voor me voelt, maar als het liefde is ben ik niet de juiste partner voor jou, Edward wel, en dat vind jij ook." Hij vond het gewoon verschrikkelijk dat ze het hadden gedaan voor neus. Hij liep terug het kasteel binnen en begon de verbrandde houten vloer van een van de zijgangen los te wrikken.
(zeg, merci om te wachten met posten hier hé)

Lara zweeg en zuchtte. Ze stond op en liep naar hem toe. "Ik kan het niet" zei ze stil. "Jullie zijn allebei super en jullie vermoorden me neit eens" zei ze daarna. Ze keek naar de grond. "En wie dan ook het wilde doen, ik zou toegeven" zei ze weer. "Het maakt mij niks uit wie van jullie wat met me wilt, ik zou nooit kunnen kiezen" zei ze.

Vince was al halverwege met de planken los te trekken en trok zijn mantel en shirt uit. Zweet liep over zijn gespierde borstkas en zijn rug. "Het is oké Lara. Voor mij maakt het niet uit wie je kiest, als je Edward kiest ben ik blij voor jullie allebei." Hij veegde zijn voorhoofd af en ging naar de keuken voor een glas water. Hij haalde uit een kluis in de gang een riem met twee holsters. Hij deed zijn andere riem af en stak zijn pistool in de nieuwe riem. Uit de kluis haalde hij ook een pistool met de foto van een meisje van ongeveer twintig jaar. Hij wreef erover en stak het in de tweede holster.

Lara zweeg en keek stil toe. "Laat het maar!" riep ze opeens vol tranen in haar ogen. "Je snapt niet hoe ik me nu moet voelen" zei ze snikkend. Ze draaide haar rug naar hem toe en schudde haar hoofd. Ze rende opeens naar de slaapkamer en plofte op bed. Ze drukte haar gezicht in het kussen en huilde.

Vince schudde zijn hoofd en liep achter Lara aan. Hij pakte haar op en liep met haar naar een andere gang. Hij duwde een deur open met zijn voet en ze stonden in een veel grotere slaapkamer, met grote ramen en een twee persoonsbed. Hij zette haar voorzichtig neer op het bed en zei dan: "jij weet niet hoe het is als je degene moet vermoorden van wie je houdt."