Acht maanden later............

Ayane liep rustig rond door de winkelstraten, en ze liep af en toe een winkel in. Ze voelde de kleine plots hevig schoppen, en ze kreunde heel even van de pijn in haar rug. Ze zucht heel even zachtjes, en ze moest bijna naar het ziekenhuis. De achtste maand was al bijna om van haar zwangerschap, en telkens had ze het lastig om te slapen door de kleine. Ze had aan de gyneacoloog gevraagd om het geslacht geheim te houden voor haar, maar ook voor Vince. Het moest een verassing zijn, en ze ging dan heel even zitten op een bankje buiten. Ze kwam wat op adem, en ze voelde weer de kleine schoppen. Ze zucht heel even diep, en ze nam haar mobieltje. Ze besluit om een sms naar Vince te sturen, en ze tikte een bericht in. Vince kan je me komen halen de kleine doet lastig in mijn buik, en ik denk dat hij er al uit wilt. Ik ben op de bank in de winkelstraten. Groetjes je liefste. Plots voelde ze ineens een wee komen, en ze kreunde even van de pijn. Ze hield de bank vast, maar ook haar onderbuik. Waarna ze dan enkele mensen haar raar zaten te bekijken, en haar niet eens kwamen helpen.

Vince stopte in de winkelstraat en stapte uit zijn auto. Hij deed het portier open en hielp Ayane in de auto. Hij startte de auto terug en vroeg: "van wanneer doet het pijn?" Hij reed zo snel hij kon naar het ziekenhuis.

Ayane wachte rustig totdat Vince er was, en ze greep weer naar haar onderbuik. Plots merkte ze de auto op van Vince, en ze kijkt hem met een pijnlijk gezicht aan. Ze werd met zijn hulp de auto ingezet, en ze hoorde dan zijn vraag. "Daarnet toen ik in een winkel binnen was om kleren uit te zoeken voor ons kindje." Zei Ayane dan zacht tegen hem, en ze voelde weer een wee komen.

Laila voelde dat het tijd was. Tijd om geboren te worden! Ze trapte erg hard in de buik. Ze wilde eruit, zo liet ze het merken. Ze trapte hard door en stopte even omdat ze moe werd

Ayane voelde hun kindje hevig schoppen, en ze schrok ervan. "Lieverd ik kan het niet meer houden." Zei Ayane dan terwijl ze zich sterk probeerde te houden, en ze hield zich stevig vast van de pijn.

Laila moest er nu uit! Ze trapte harder om het te laten merken. Ze kon het niet meer volhouden in dit ding. Ze wilde de wereld zien en verkennen. Haar mama en papa kunnen zien

Ayane gilde het even uit van de pijn, en ze kreeg meerdere keren een wee. Ze beet op haar tanden, maar ze voelde letterlijk dat het kind er nu uit wilde.

Vince keek naar Ayane en zei: "nog even volhouden. Ik bel de dokter voor aan huis te komen, dat is dichter dan het ziekenhuis." Hij belde de dokter op en reed naar zijn kasteel.

Ayane luisterde naar Vince, maar het echt volhouden was moeilijk. Ze kon nu niet gaan stappen naar binnen, want dan zou ze rechtstaand bevallen waarschijnlijk. Ze sloot haar ogen heel even, en ze probeerde de pijn te verdragen.

De kleine Laila bleef trappen en had er genoeg van. Ze had al laten merken dat ze er nu uitwilde en ze wilde er ook nu uit!

Ayane voelde weer een wee, en ze hield haar onderbuik vast van de pijn. Ze slikte even een paar keer, en ze sloot dan haar ogen weer. Ze hoopte niet dat haar water nu in de auto zou breken, en ze probeerde het nog vol te houden.

Laila bleef trappen en doorgaan. Ze trapte en voelde iets breken. Ze voelde dat ze er nu uit zou komen! Eindelijk!

Ayane voelde plots haar water breken, en ze schrok er dan ook van. "Vince ik denk dat mijn water gebroken is." Zei Ayane dan tegen hem, en ze keek hem aan.

Laila bleef trappen. Kom op mama haal me hieruit! dacht ze.

Ayane wilde nog niet dat ze eruit kwam, en ze keek dan naar Vince. Ze ademde rustig in e uit, voor het geval ze zou kunnen flauwvallen.

Laila bleef doorgan. Ze moest er nu wel uit komen