In de bomen

Edward was in een boomgeklommen. Hij was erg hoog in de boom en keek voor zich uit. Hij voelde de ijzige wind in zijn koude gezicht. Zijn ogen leken net twee wolfsogen. Zijn ogen waakten over de bossen en over de wolven in het woud. De wind waakt over Edward alsof hij een broerder uit het woud was. De wind proefde zijn verdriet om zijn zuster en de liefde voor Minerva. Dit weer was voor Edward perfect.

Amber wandelde rustig door het bos.
ze keek rond en vond het altijd fijn in het bos.
het was er natuurlijk ook altijd zo rustig.
ze keek rond en zag soms een paar vogeltjes.
ook hoorde ze een paar vogeltjes fluitten.
toen ze verder liep werd het een stuk kouder.
ze kreeg een rilling en ging maar op een bankje zitten naast het pad.
ze ging zitten en keek omhoog naar de bomen....

Edward had beneden bladeren horen kraken. Zijn blik ging meteen naar beneden en kruiste die van Amber. Hij hoorde vogels tjirpen en grijnsde. De wind blied door zijn bronskleurige haar. Het enige wat je goed kon zien waren zijn ogen aangezien de rest de zellfde kleuren hadden als de oude boom waar hij in zat zwart grijsachtig.

Amber zag een jongen zitten.
ze zag eigenlijk alleen zijn ogen.
ze kon alleen zijn silhouet nog goed zien.
ze keek maar weer naar voren en zuchte.
ze vroeg zich af wat ie daar in die boom deed....

Edward klom geruisloos weer naar beneden. Toen hij bijna uit de boom was sprong hij naar beneden. Hij lande voor het meisje en keek even naar boven vanwaar hij kwam. Hij grijnsde even en keek haar aan. "Ik ben Edward"zei hij tegen haar en glimlachte even.

Amber keek nog even naar de bomen.
ze sloot haar ogen en luisterde naar de natuur.
toen hoorde ze iets ze opende haar ogen.
ze zag nou dat de jongen voor haar stond.
ze glimlachte en hoorde zijn naam "mooie naam".
"ik ben Amber" ze glimlachte naar hem.....

"Die van jouw is ook wel mooi"zei hij tegen haar. Hij sloot even zijn ogen en hoorde de wind. Maar hij opende ze weer toen hij de beelden zag. Het leek wel elke keer als hij zijn ogen sloot er wel een of ander moment dat nog moest gebeuren of al gebeurrt was afspeelde. Hij keek afwezig naar de bomen met zijn goudgele ogen en dan weer naar haar.

Amber glimlachte "bedankt" zei ze rustig.
ze keek nog even rond en zuchte diep.
ze zag dat hij zijn ogen sloot en glimlachte even.
ze keek zelf maar even naar de grond.
toen keek ze weer op naar hem toen ie zijn ogen opende.
"is er iets???" vroeg ze nieuwsgierig....

"Gewoon een soort van flashback"zei hij tegen haar. Hij glimlachte even en speelde met iets in zijn zak een balletje ofzo. Hij streek even door zijn haar en keek dan weer naar haar. Zijn blik was misterieuzer dan ooit nu.

Amber keek naar hem "oke dan".
ze ging nu achterover tegen de rugleuning van het bankje hangen.
ze zuchte diep en keek even naar achter.
ze keek weer naar voren en keek even rond.
haar blik bleef toen weer hangen op Edward.
"en wat doe jij hier???" ze keek hem aan en glimlachte....

"Laten we stellen dat ik uitwaai"zei hij tegen haar.
Hij glimlachte even vriendelijk naar haar.
"En jij"vroeg hij dan op zijn beurt.
Hij keek even naar de boom waar hij in gezeten had.

Amber keek naar hem en glimlachte.
"das altijd fijn om dat hier te doen het is altijd zo rustig".
ze keek even naar de grond en naar de lucht.
toen hoorde ze zijn vraag en keek ze hem aan.
"ooo ik vind het altijd fijn om in de bossen te wandelen dus doe ik altijd wel".
ze glimlachte naar hem en zuchte....