Het ziekenhuis

Edward liep naar binnen met de dok en bleef achter het bed staan. "Wees blij dat ik haar vond"zei hij kortaf. "Anders lag ze nog in het bos en was ze misschien al dood"zei hij tegen Nathan. Hij keek even naar Lara en de baby en zuchte.

"Scheer je weg"zei hij wat kwaad tegen Edward. Hij keek hem dodelijk aan en gromde kort. "Dokter,ik wil dat deze man de kamer verlaat"zei hij tegen de dok. Hij keek even naar Lara en streek over haar wang. Hij voelde dat de koorts traag aan het zakken was.

De dokter keek hem aan. "Nee hij blijft hier" zei hij. "Ik wil dat je je rustig houd voor het erger word" zei hij gemeent. Hij bleef staan. Lara bleef liggen met ogen gesloten

"Nee,hij gaat,nu meteen"zei hij en legde zijn hand op het wapen. "Scheer je weg Edward"zei hij tegen hem. Hij keek hem dodelijk aan en gromde kort.
Nathan keek even naar Lara. "Wat jij deed met haar was ontoepasselijk"zei hij.

Edward keek hem aan en rolde met zijn ogen. Hij liep naar buiten en ging weer bij het raam staan. Hij keek even naar Lara en toen kwam Kiara naast hem staan. "Rustig maar meisje"zei hij tegen de wolf en streelde die ver haar flanken.

De dokter liep erheen. "Je mag gaan" zei hji. "Als je zo gaat beginnen" De dokter keek Nathan aan. "Vecht het later uit! Hij heeft Lara gered"

Nathan keek naar Lara en zuchte eventjes. De oude wonden waren nog zichtbaar.
Hij legde zijn hand op haar hoofd. "Komop,lara doe het voor de baby"zei hij kalm.
Hij keek even naar Edward buiten die met iets bezig was.

Lara had nog steeds niets egdaan en haar hart klopte minder. Ze was duidelijk erg ziek. De dokter liep naar Edward. "Hou hem rustig, als er iets gebeurd dan roep je me" zei hij en liep weg

Edward keek naar de dokter die buitenkwam. "Laat het dokter,ik heb ooit wat gedaan bij haar en dat is hij niet vergeten,ik blijf hier wel staan"zei hij tegen hem.
Edward keek naar Kiara en die liep naar binnen. Als Edward niet binnen kon,ging Kiara maar.

Nathan legde zijn hand op haar hart en voelde het zachter kloppen. "Iemand maakt dat hier een dokter is"riep hij uit. Hij keek even naar Edward buiten en keek dan naar de wolf. "Komop,Lara,vecht ervoor"zei hij tegen haar.

Edward hoorde het geroep van Nathan en keek even rond. "Dokter,er is iets mis"zei hij. Hij keek de dokter aan en keek dan naar binnen. Kiara ging voor de doorgang weg zitten maar bleef binnen. "Komop,Lara sla je er door"zei hij in gedachten.

De dokter rende erheen. "Edward ik heb je hulp nodig"' zei hij. Hij liep naar binnen en keek. Hij wist dat het niet goed zou komen met die twee maar het moest anders was Lara in egvaar

Edward liep mee naarbinnen en keek Lara aan. "Met wat dan"vroeg hij aan hem.
Hij keek even naar Nathan met een blik van later. Hij keek dan meteen naar Lara.

De dokter keek hem aan met een blik: ik weet dat Nathan zo neit rustig is,jij moet hem kalm houden. Hij keek naar Lara en voelde aan haar hart.

Nathan keek alle dokters inclusief Edward aan. Hij keek meteen naar Lara,"wat heeft ze"vroeg hij bezorgd aan een van hun. Hij keek naar Lara en voelde haar hartslag weer zwakker worden. "Haar hartslag word zwakker"zei hij tegen iedereen.
Hij besloot maar opzij te gaan zitten.

Edward liep naar Nathan en keek hem aan. "Nathan,oefen je wraak later uit op me,maar laten we het voornu kalm houden voor Lara en de baby"zei hij tegen hem.
Hij keek Nathan aan en legde zijn hand op de schouder van hem.

De dokter voelde weer en drukte op haar hart. Hij masseerde zo en zag dat het beter ging. Hij knikte naar een dokter die haar zuurstof gaf. Lara knipperde iets met haar ogen.

Nathan wou opstaan maar werd belemmerd door Edward. Hij keek naar Lara,de tranen prikten in zijn ogen. Maar wat kon het hem allemaal schelen. Hij bleef naar het lichaam van haar staren. Zonder dat hij ook maar iets kon doen.

Edward zag het maar legde zijn handen op zijn schouders. Nathan was misschien wel sterker dan hem maar veel kon hem dat niet schelen. Hij keek Nathan weer aan en Kiarra ging ook nog voor hem zitten. "Dit helpt haar niets,laat de okters hun werk doen"zei hij tegen hem.

De dokter zag dat ze wakker werd. Hij zuchtte en knikte naar Edward. Hij wist dat Nathan het erg ging vinden maar zo werd ze er niet beter op. Hij maakte haar handen vast en zcuhtte. "Sorry Lara maar het gaat vreselijk veel pijn doen" zei hij stil. Lara luisterde en slikte, ze werd nu erg bang

Nathan keek wat ze deden en gromde. Hij wou Edward opzij duwen,maar dan kreeg hij te verduren met de wolf. Hij keek naar Lara en zag ook dat ze wakker werd maar toch was er iets aan de hand,waar hij niets kon tegen doen.

Lara vond dit eng en durfde niet te doen. De dokter deed een handschoen aan en ging in Lara. Hij wist dat binnen de ziekte was en dat het ook pijn zou doen. Lara schrok. "Niet doen!" gilde ze

Edward duwde met al zijn macht hem achteruit in de stoel en keek even naar Lara.
Hij gromde ook kort. Hij keek naar Kiara maar die hield hem kalm,dat wist hij gewoon. Hij keek weer naar Nathan. Hij keek hem aan. "Nathan,ze doen wat het best is"zei hij.

Nathan verdraagde het niet meer. Hij duwde Edward opzij en liep naar haar toe. De dokter keken haar aan. "Het moet"zeiden ze. "Waag het haar wat te doen,en ik stuur jullie allemaal de vergetelheid in"zei hij en gromde. Hij keek dan weer naar Lara.

De dokter keek hem aan. "We moeten weten wat ze heeft" zei hij. Een andere man hield nathan vast en drukte hem in de stoel. Lara keek Nathan bang aan. De dokter ging dieper en voelde wat. Lara had vreselijk veel pijn. "Hou please op!!" gilde ze